Forum Kultury Popularnej

Anuś

nie wiem czy ambitne. ale potem chyba by fajnie w cv wygladalo : szkola srednia w usa, univerek w wawie, anglii i holandii. a potem doktorancik np w australii albo hiszpani? w sumie o robote ciezko, to moze to mnie chociaz troszke wyrozni.

dziunia

zdecydowanie by cie to wyroznilo... mnie narazie wyrozniaja dwa kierunki studiow, co i tak jak na ew. nauczyciela jest niezle Very Happy

Anuś

a chcesz byc nauczycielem w liceum, gimnazjum ,podstawowce?

dziunia

studiuje ped. wczesnoszkolna i przedszkolna, wiec raczej dzieciaki. chociaz wolalabym liceum, ale u nas w sznie nie bylo takiej specjalnosci, a wolalam to niz resocjalizacje... chociaz tak zupelnie najbardziej to bym chciala pracowac w domu dziecka...

Anuś

ja bym nie mogla, za bardzo utorzsamiam sie ze wszystkimi ofiarami, chorymi, samotnymi, osieroconymi dziecmi. chyba by mnie to wykonczylo.

dziunia

ja z chorymi bym nie mogla, bo bym zaraz uciekla z placzem... ale z dziecmi bym chciala, bo im potrzeba milosci przede wszystkim.

Anuś

moja koleznaka kiedys pracawala jako wolontariat w domu dziecka przez trzy miesiace i doslownie pokochala jedna dziewczynky. potem jakos namowila rodzicow zeby ja zaadoptowac i tak tez zrobili. ja bym sie bala ze bym zaadoptowala wszystkie dzieci.

dziunia

mysle ze jesli ktos pracuje tak bardziej na stale w domu dziecka to prawie tak jakby adoptowal te dzieci..

Anuś

true. ale ja bym sie bala przywiazania do tych dzieci. bo potem jakbym sie za mocno przywiazala to bym za mocno cierpiala. jakas taka dziwna jestem, ze cudze cierpienie tak na mnie dziala. nie potrafie sie od tego odciac.

dziunia

biedactwo... na mnie cudze cierpienie dziala ale chyba nie az tak, potrafie to jakos odrozniic. moze po prostu tyle tego cierpienia widzialam i tyle swojego mialam ze nie mam juz sily przyjmowac cudzego

Anuś

no ja to nie widzialam duzo cierpienia, chyba dlatego. bo nie lubie patrzec na to , bo wiem ze nie zawsze dam rade pomoc. samolubne moze troche to z mojej strony.

dziunia

ja tez wiem ze nie zawsze dam rade pomoc i to boli. ale zawsze robie co moge zeby chociaz troche ulzyc, na przyklad usmiechnac sie chociaz do jakiegos dziecka z domu dziecka, albo przytulic. bo im bardzo tego brakuje...

Anuś

fajnie z twojej strony. niewiele jest takich osob.

dziunia

mysle ze raczej ludzie boja sie wyjsc do takich dzieciakow. boja sie ze sie przywiaza i im bedzie ciezko, albo ze zrania te dzieciaki albo po prostu nie wiedza jak do tego wyjsc... ja w sumie tez nie wiem, ale jak znajde sposob to baaaaaardzo chetnie z niego skorzystam..

Anuś

no wlasnie ja sie tak czuje jak napisalas. tylko ciezej mi to bylo wyrazic Very Happy

nie jestem dobra z wypowiadaniem sie wprost, za to poetycko jakos sobie daje rade ...